Owies na obecnych ziemiach Warmii i Mazur był już uprawiany przez Zakon Krzyżacki. Wykorzystywali go do przygotowywania zup i pieczywa. W XVIII wieku zaczęto przygotowywać gęste potrawki z dodatkiem słodkich i gorzkich migdałów, które ucierano w moździerzu. Powstawało coś na podobieństwo dzisiejszych owsianek. Do tego używano całego lub łamanego ziarna owsa w postaci kaszy. Dodatek migdałów nie był bez znaczenia, gdyż na tych ziemiach powstawał znany w całej Europie marcepan królewiecki. Dziś nie ma szansy na kupno gorzkich migdałów, które nadawały charakterystyczny posmak potrawie. Zamiast nich używa się dziś ekstraktu migdałowego.
– kaszę wsypać do garnka. Wlać napój owsiany i wodę. Gotować 30 minut na bardzo małym ogniu pod przykryciem
– migdały zmielić na drobne okruszki za pomocą blendera i dodać wraz z cukrem do kaszy. Gotować 5 minut. Dodać ekstrakt, wymieszać i odstawić na 5 minut
