To niezwykłe danie pochodzi z Woli Osowińskiej znajdującej się na pograniczu Wysoczyzny Łukowskiej i Pradoliny Wieprza na Lubelszczyźnie. Warunki klimatyczne i glebowe tego regionu są idealne do uprawy zbóż i kapusty. Z połączenia pęczaku jęczmiennego, wierzchnich, zielonych liści kapusty, koperku oraz szczypiorku powstało danie o osobliwej nazwie, której próżno szukać w innych regionach naszego kraju. Wersja odświętna ma dodatek słoniny lub smalcu. Codzienna zawiera podsmażaną na rumiano cebulę. Lekko rozgotowany pęczak i śmietana zagęszczają danie. Potrawa jest aromatyczna, tania, sycąca i szybka w przygotowaniu.
– pęczak przepłukać 3 razy zimną wodą. Włożyć do garnka i wlać bulion. Gotować 20 minut od momentu wrzenia na bardzo małym ogniu pod przykryciem
– w tym czasie posiekać na paski kapustę (wcześniej wyciąć grube nerwy). Drobno posiekać łodyżki koperku, które wraz z kapustą dodać do pęczaku. Gotować kolejne 20 minut
– szczypior i koperek drobno posiekać i dodać do garnka. Gotować jeszcze 5 minut bez przykrycia
– wyłączyć grzanie, dodać „śmietankę”. Doprawić do smaku solą i pieprzem. Odstawić na godzinę
