Kasza owsiana była powszechna w kulinarnym użyciu przed II wojną. Szczególnie na terenach podgórskich oraz Warmii i Mazurach. Dziś rzadko jest stosowana, bo zastąpiły ją płatki owsiane. Przedwojenne przepisy z użyciem tej kaszy to najczęściej zupy. Nie tylko z dodatkiem kaszy jęczmiennej. Na Podhalu i innych terenach podgórskich Małopolski przygotowywano ziołowy krupnik owsiany. Oprócz suszonych grzybów dodawano zioła z podgórskich łąk i ogrodów. Używano tymianku i bluszczyka kurdybanka (gatunek rośliny), zwanego również kudroniem, który idealnie pasuje do kasz i potraw z ziemniaków. Krupnik był gęsty i sycący. Słodyczy dodawała nie tylko kasza, ale spora ilość marchewki, której powinno być tyle samo co ziemniaków.
– marchew, seler, pietruszkę i cebulę obrać i pokroić w średnią kostkę. Włożyć do garnka z podgrzanym olejem i smażyć na średnim ogniu przez kilka minut
– dodać grzyby, tymianek, ziele angielskie, liście laurowe, wodę i sól do smaku. Gotować na małym ogniu pod przykryciem przez 30 minut
– obrać ziemniaki i pokroić w średnią kostkę. Dodać do zupy wraz z kaszą i gotować 15 minut. Na koniec dodać bluszczyka i gotować jeszcze 5 minut
– doprawić do smaku solą i pieprzem. Odstawić zupę na godzinę
