Połączenia kasz z ziemniakami były i nadal są powszechne w wielu potrawach regionalnych. Bardzo często są to dania, które wywodzą się z biednej kuchni chłopskiej okresu II RP. Takim przykładem jest chamula. Pewnego rodzaju zapiekanka, która swój rodowód ma w podhalańskich wsiach. Gotowane ziemniaki, które czasami pozostawały po obiedzie, mieszano ze sparzoną kaszą gryczaną. Co ciekawe, do parzenia używano wody z gotowania ziemniaków. Nic się nie marnowało. Oprócz soli i pieprzu dodawano świeżo mieloną gałkę muszkatołową. Czasami dodawano również suszony bluszczyk kurdybanek (gatunek rośliny), który idealnie pasuje do potraw z ziemniaków i kasz. Chamule spożywano ze słodkim lub kwaśnym mlekiem lub żętycą (serwatka z mleka owczego ściętego podpuszczką).
– ziemniaki obrać, pokroić w średniej wielkości kostkę. Włożyć do garnka, wsypać sól i zalać 1 litrem wody. Gotować do miękkości. Odlać wodę, ale nie wylewać. Ziemniaki dokładnie utłuc
– odlać 250 ml wody z gotowania ziemniaków i zalać nią kaszę. Odstawić na 10 minut pod przykryciem. Całość przenieść do ziemniaków. Dodać sól i pieprz do smaku oraz gałkę muszkatołową. Dokładnie wymieszać
– masę przenieść do formy (najlepiej ceramicznej) o wymiarach około 15 na 20 cm. Wyrównać wierzch
– piec 40 minut w 200°C. Grzanie góra/dół, środkowa półka
– po upieczeniu odczekać 5 minut i kroić lub nabierać łyżką
– idealnie smakuje również pokrojona w kwadraty i odsmażana na oleju
